Potosi/Copacobana/Cuzco
Door: Renate
Blijf op de hoogte en volg Renate
21 Juni 2006 | Peru, Lima
Hola!
Eindelijk weer even tijd om een internet cafe in te duiken.
De eerste dag in Potosi was er een feestdag en was er niet veel te doen, behalve een bezoek aan de plaatselijke markt. De tweede dag bezochten we de mijn van Cerro Blanco. De mijn is voor 50% in bezit van de overheid en de rest van locale investeerders waar iedereen voor kan werken die wil. Dat gebeurt dan ook met grote getalen, met meer dan 8000 medewerkers waarvan de jongste 10 jaar is. Men werkt onder zeer slechte omstandigheden, zonder bedrijfskleding en stofmaskers. Ook de explosieven, eten en drinken moet men zelf kopen. Wij als toeristen mochten alleen wel volledig uitgerust de mijn in. Een rare gewaarwording. We brachten wel eten, drinken en coca bladeren mee zodat de mijnwerkers dat zelf niet meer hoefde te kopen.
Potosi was de verste bestemming die we in Bolivia bezochten. De volgende dag vervolgden we onze reis weer terug richting het Titicaca meer via La Paz. In het mooie plaatsje Copacobana hadden we dagje voor ons zelf aan het meer. Twee uur in de zon was weer meer dan genoeg om een rood kleurtje te krijgen! Wat grappig was in dit plaatsje was dat je je auto hier elke dag kan laten zegenen. Wij zijn er nog niet uit wat dat voor toegevoegde waarde heeft! Iemand een idee?!
Maandag morgen vertrokken we weer lekker vroeg richting Peru. Eindelijk geen gehobbel (en gekots van reisgenoten) meer in de bus, maar redelijk goede wegen! Het verschil tussen Bolvia en Peru is aan de wegen goed te merken. Ook de huizen op het platteland zijn in Peru veelal voorzien van ijzeren golfplaten daken, waar in Bolivia vaak rieten daken gezien worden.
In Cuzco hebben we inmiddels twee rustdagen achter de rug. Even lekker bijtanken na twee drukke weken! Deze week staat de stad in het teken van de Inti Raymi, het feest van de zon. Volop feest! Zeker nu Mark ook jarig is en er voetbal werd gekeken in de Irish pub!
De komende twee dagen staat er een druk programma op ons te wachten. We gaan met z'n tweetjes met gids de inca trail lopen tot inca stad Machu Picchu! Dat als de treinen tenminste rijden want vandaag staken ze en je weet nooit wat ze hier morgen weer doen. Zoals ze hier zeggen: manana manana!
Oja, fotos komen nog als Mark weer terug is in NL want we hebben geen kabeltje mee.
Saludos!
Eindelijk weer even tijd om een internet cafe in te duiken.
De eerste dag in Potosi was er een feestdag en was er niet veel te doen, behalve een bezoek aan de plaatselijke markt. De tweede dag bezochten we de mijn van Cerro Blanco. De mijn is voor 50% in bezit van de overheid en de rest van locale investeerders waar iedereen voor kan werken die wil. Dat gebeurt dan ook met grote getalen, met meer dan 8000 medewerkers waarvan de jongste 10 jaar is. Men werkt onder zeer slechte omstandigheden, zonder bedrijfskleding en stofmaskers. Ook de explosieven, eten en drinken moet men zelf kopen. Wij als toeristen mochten alleen wel volledig uitgerust de mijn in. Een rare gewaarwording. We brachten wel eten, drinken en coca bladeren mee zodat de mijnwerkers dat zelf niet meer hoefde te kopen.
Potosi was de verste bestemming die we in Bolivia bezochten. De volgende dag vervolgden we onze reis weer terug richting het Titicaca meer via La Paz. In het mooie plaatsje Copacobana hadden we dagje voor ons zelf aan het meer. Twee uur in de zon was weer meer dan genoeg om een rood kleurtje te krijgen! Wat grappig was in dit plaatsje was dat je je auto hier elke dag kan laten zegenen. Wij zijn er nog niet uit wat dat voor toegevoegde waarde heeft! Iemand een idee?!
Maandag morgen vertrokken we weer lekker vroeg richting Peru. Eindelijk geen gehobbel (en gekots van reisgenoten) meer in de bus, maar redelijk goede wegen! Het verschil tussen Bolvia en Peru is aan de wegen goed te merken. Ook de huizen op het platteland zijn in Peru veelal voorzien van ijzeren golfplaten daken, waar in Bolivia vaak rieten daken gezien worden.
In Cuzco hebben we inmiddels twee rustdagen achter de rug. Even lekker bijtanken na twee drukke weken! Deze week staat de stad in het teken van de Inti Raymi, het feest van de zon. Volop feest! Zeker nu Mark ook jarig is en er voetbal werd gekeken in de Irish pub!
De komende twee dagen staat er een druk programma op ons te wachten. We gaan met z'n tweetjes met gids de inca trail lopen tot inca stad Machu Picchu! Dat als de treinen tenminste rijden want vandaag staken ze en je weet nooit wat ze hier morgen weer doen. Zoals ze hier zeggen: manana manana!
Oja, fotos komen nog als Mark weer terug is in NL want we hebben geen kabeltje mee.
Saludos!
-
22 Juni 2006 - 12:47
Mariska En Koen:
Hoi Renate en Mark,
Zo te lezen maken jullie een hoop mee en hoef je je niet te vervelen. Ik zou bijna jaloers worden. In Nederland is het maar saai, af en toe een warme dag maar tijdens het werken merk je daar niet veel van. Geniet nog lekker van de reis.
Groetjes van Mariska en Koen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
