La Paz/Uyuni/Potosi
Door: Renate
Blijf op de hoogte en volg Renate
15 Juni 2006 | Bolivia, Sucre
Hola!
Weer even een verhaaltje over de afgelopen avonturen! Dat waren er een paar zeg! Inmiddels zijn we in het duidelijk zichtbare armere Bolivia aangekomen. De wegen zijn er haast allemaal onverhard, de huizen op het platteland zouden bij ons schuurtjes zijn en de mensen proberen van alles op straat te verkopen. In La Paz was de stoep bezaaid met kleine kraampjes waardoor je op straat moest lopen. Iedereen toetert daarom maar om te laten horen dat ze er aan komen.
Onderweg naar La Paz bezochten we 1 van de hoogtepunten van Bolivia, Tiwanaku. Hier zijn archeologische vondsten uit de Inca tijd met de bekende zonnepoort. Nog ieder jaar worden er delen blootgelegd, zo ook een tempel waarvan nu nog maar 3 lagen te zien waren. Het waterbasin in deze tempel gebruikten de Inca's om de hemellichamen te bestuderen.
De tweede dag in La Paz hebben we 1 van de hoogste bergen van de Andes beklommen, de Chacaltaya. Deze berg met zijn 5800 meter is tevens de hoogte skipiste van Bolivia. Door de lage zuurstofconcentratie in de lucht stonden we elke 10 meter stil om weer op adem te komen. Het uitzicht over de andere bergen en La Paz was vanaf deze piste geweldig! 'S middags hebben we de binnenstad en de Heksenmarkt bezocht. Op deze markt werden gedroogde lichamen van diverse dieren verkocht. Rare vogels die Bolivianen!
De volgende dag was zeeeeeer vermoeiend met een busreis van 14 uur naar Uyuni. Na een uur of 6, in het plaatsje Oruro besloot onze buschauffeur ineens om niet verder te rijden, omdat bleek dat hij nog niet betaald was door zijn baas. Gelukkig wist onze reisleider de chauffeur te overtuigen van zijn beroepsmatigen plichten en reden we weer verder. Twee uur later stonden we weer stil. Dit maal door een wegblokkade van stakende mijnwerkers. Dit bleek wel 'gewoon' te zijn gezien de alternatieve route dwars door het platteland door velen werd uitgevoerd. Dit tot ergernis van een plattelands oma die stenen gooide naar de bus. Later deze rit stopten we bij een arm gezin waar groepsgenoten schriftjes, pennen en speelgoed uitdeelden. Aankomst in Uyuni was schitterend met zonsondergang op het zoutmeer!
Uyuni bij daglicht was ook geweldig. Met jeeps scheurden we kilometers over het zoutmeer. Het meer heeft namelijk een oppervlakte van 12000 km2 en voorziet heel Bolivia van zout op tafel. Verschillende keren stopten we om zoutkristallen uit poeltjes te vissen en rond te lopen op een eiland met enorm veel cactussen. De grootste was 12,3 meter hoog en 1203 jaar oud, ze groeien dus een cm per jaar. De lange busrit was de moeite waard. Ook hier kon je de armoede weer goed merken, door de omstandigheden waarin moeders met kind op hun rug 3000 kilo zout inpakte voor slechts 36 Bolivianos per dag (= 3,6 euro). Ook was de corruptie die hier nog steeds plaatsvindt te merken aan de politie die geld eiste om het zoutmeer te betreden. Dit terwijl de politie daar natuurlijk helemaal niets mee te maken heeft en we de excursie al betaald hadden aan het touroperator.
Vandaag hadden we weer een rit van 6 uur richting Potosi, de mijnstad. Morgen gaan we de mijn en weer een lekkere warm waterbron bezoeken!
Hasta la pasta!
Weer even een verhaaltje over de afgelopen avonturen! Dat waren er een paar zeg! Inmiddels zijn we in het duidelijk zichtbare armere Bolivia aangekomen. De wegen zijn er haast allemaal onverhard, de huizen op het platteland zouden bij ons schuurtjes zijn en de mensen proberen van alles op straat te verkopen. In La Paz was de stoep bezaaid met kleine kraampjes waardoor je op straat moest lopen. Iedereen toetert daarom maar om te laten horen dat ze er aan komen.
Onderweg naar La Paz bezochten we 1 van de hoogtepunten van Bolivia, Tiwanaku. Hier zijn archeologische vondsten uit de Inca tijd met de bekende zonnepoort. Nog ieder jaar worden er delen blootgelegd, zo ook een tempel waarvan nu nog maar 3 lagen te zien waren. Het waterbasin in deze tempel gebruikten de Inca's om de hemellichamen te bestuderen.
De tweede dag in La Paz hebben we 1 van de hoogste bergen van de Andes beklommen, de Chacaltaya. Deze berg met zijn 5800 meter is tevens de hoogte skipiste van Bolivia. Door de lage zuurstofconcentratie in de lucht stonden we elke 10 meter stil om weer op adem te komen. Het uitzicht over de andere bergen en La Paz was vanaf deze piste geweldig! 'S middags hebben we de binnenstad en de Heksenmarkt bezocht. Op deze markt werden gedroogde lichamen van diverse dieren verkocht. Rare vogels die Bolivianen!
De volgende dag was zeeeeeer vermoeiend met een busreis van 14 uur naar Uyuni. Na een uur of 6, in het plaatsje Oruro besloot onze buschauffeur ineens om niet verder te rijden, omdat bleek dat hij nog niet betaald was door zijn baas. Gelukkig wist onze reisleider de chauffeur te overtuigen van zijn beroepsmatigen plichten en reden we weer verder. Twee uur later stonden we weer stil. Dit maal door een wegblokkade van stakende mijnwerkers. Dit bleek wel 'gewoon' te zijn gezien de alternatieve route dwars door het platteland door velen werd uitgevoerd. Dit tot ergernis van een plattelands oma die stenen gooide naar de bus. Later deze rit stopten we bij een arm gezin waar groepsgenoten schriftjes, pennen en speelgoed uitdeelden. Aankomst in Uyuni was schitterend met zonsondergang op het zoutmeer!
Uyuni bij daglicht was ook geweldig. Met jeeps scheurden we kilometers over het zoutmeer. Het meer heeft namelijk een oppervlakte van 12000 km2 en voorziet heel Bolivia van zout op tafel. Verschillende keren stopten we om zoutkristallen uit poeltjes te vissen en rond te lopen op een eiland met enorm veel cactussen. De grootste was 12,3 meter hoog en 1203 jaar oud, ze groeien dus een cm per jaar. De lange busrit was de moeite waard. Ook hier kon je de armoede weer goed merken, door de omstandigheden waarin moeders met kind op hun rug 3000 kilo zout inpakte voor slechts 36 Bolivianos per dag (= 3,6 euro). Ook was de corruptie die hier nog steeds plaatsvindt te merken aan de politie die geld eiste om het zoutmeer te betreden. Dit terwijl de politie daar natuurlijk helemaal niets mee te maken heeft en we de excursie al betaald hadden aan het touroperator.
Vandaag hadden we weer een rit van 6 uur richting Potosi, de mijnstad. Morgen gaan we de mijn en weer een lekkere warm waterbron bezoeken!
Hasta la pasta!
-
16 Juni 2006 - 06:07
Ernst:
Klinkt allemaal weer goed te doen hoor!
En wat een rustig landje wonen wij toch eigenlijk in... -
20 Juni 2006 - 10:35
Annette:
Hoe is het nou?! Al zoveel gezien dat je alweer vergeten bent wat je de eerste dagen hebt gezien zeefje?!? :-p
Ik ga weer ff verder met experimenteren met koe en 2 schapen en wat gras! :-d
Daaaaaggg xxx Annette -
21 Juni 2006 - 11:39
Nine:
Hai lieve naat! (en mark haha)
Wat fijn dat jullie zo aan het genieten zijn! Zijn de boekjes al vol?beetje late reactie van me, maar internet in Spanje is belabberde dan ik dacht! Gelukkig liggen hier nog een hoop foto's en filmpjes waar je op staat dus ik heb het gevoel dat je hier gewoon bent haha
daaaaaaaaaaaaaaaag kus nine -
21 Juni 2006 - 12:00
Bernie:
Wauw! enjoy, maar das geen probleem als ik je verhalen zo lees. veel plezier met reizen en het eten van wollige beestjes... -
24 Juni 2006 - 14:13
Rob, Astrid & Kids:
Hoi, Wat maken jullie veel mee zeg, meer dan wij hier in België.Bedankt voor jullie kaart, was precies op tijd(lief dat je hier aan gedacht hebt).Wij wensen jullie hel veel plezier en we houden de site in de gaaten. Kus van ons allemaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
